උපන්දිනය....

තරු අවන්හල  - පෙනෙන මානෙක
නොලද සතුටක -  සුවද විදිනට....
ඇසින් කදුලැලි - වැටෙන ගානේ
බලන ඇගෙ නෙතු - තවම ළපටිය...

රතු තැඹිලි කහ - "බැලුන්"අභියස
ඇසෙන සුරගන - කිකිණි නාදය....
ගෙනෙයි මිහිරක් - ඇගේ සිතටද
කදුළු කැට මැද - මද සිනහවක...

පාද පොඩි යුග - ඇදෙන වේගෙට
කළේ තරණය - පාර හරහට...
නැවතුනා ඇය - සතුට වෙන් කල
අවන්හල් ලොකු - කවුළුවක් ළග...

සුරලොවින් වැඩි - දෙවගනක් වට
මොනර සුරපුර - රගන අන්දම...
කවුළුවේ රැදි - දෑස අද්දර
මැවිය මිහිපිට - ඇයට දුර ලොව...

සුභ උපන්දින - ගැයුම් අවසන
කැපූ ඒ ලොව - පෙනෙන පිළිඹුම...
ඇගේ නෙතුපිය - සැලෙන වේගෙට
බොද කලා - ඒ වැසුණු කවුළුව...

නෙතට නැග ආ - පුරුදු කදුලම
ජීවිතේ තුළ - යළිත් සිර කර...
සැරසුණා ඇය - දුරක යන්නට
තම උපන්දින - පැතුම අතහැර....

නෙතු...

අදුරට පෙම් බැදි
ම හද කලාවක....
තනි වුණ සිත යට
සසර සෙවූ නුඹ...
සුදු සැරයටියෙන්
මා යන මග තොට...
නුඹෙ ඇස් පාදා
එළි කල අන්දම...

මල් පෙත්තක් සේ
මා අත අරගෙන....
පා පැකිලෙන ගල් මුල්
පසු කරගෙන...
ආදර හදවත් ගැවසෙන
උයනක...
නුඹෙ ඇස් අතරින්
දුටුවෙමි ලෝකය...

නැතිමුත් වරමක්
නුඹෙ රුව දැකුමට...
පතනෙමි මතු දින
නුඹෙ අත ගන්නට...
මතු උපදින තව
ලස්සන භවයක...
මේ නෙතු නුඹ හට
යලි පුද දෙන්නට...

පටිඝය...

නොමිනිස්කම
රුහිරට හැරී...
ගංගාවක් සේ
දියඹට ඇදෙනයුරු....
සෙමින් නමුත්
හැකි ඉක්මනටම...
මනසින් දැක
සිතේ ඇදගත්තෙමි..
සයුරට ගිය පසු
ගිලෙන්නේ
මම ම බව දැන....
තරහව නම් ඒ
පාපී සිතුවිල්ල
ක්ෂණයෙන්
අත් හලෙමි...
සිතින්
කයින්
වදනින්....
හිරු දුටු
පිනි බිදක්
විලසට...
යලි මවෙත
නොඑන්නටම...
තවකෙක් පෙළන්නට
අවියක් විලසින්..

බඩගින්න...

සීතලට
ගුලි වෙච්ච...
ඇගිලි පොඩි
 දිග ඇරන්...
 මිනිස්කම
සොයනු වස්...
යදින්නට
අර අදින...

හීනියට පණ
පොවපු...
කෙසග රළු
පොඩි සිරුර...
අද්දමින්
තැනින් තැන...
දුටු මහද
සසල විය....

මව පියා
කොහි වීද...
නුඹ කොතැන
යන්නේද...
පුතුනි මම
සොයන්නෙමි...
නුඹ මෙසේ
වූ කරුණ...

පාට පිරි
සංකාර...
ලයිට් වැල්
කොඩි ගාව...
ලොකු කෑම
කඩ ගාව...
නුඹෙ දෙතොල්
තෙමෙන සද..

වියලුනා මා
මුවග...
 නුඹට නැති
අයිතියක...
සසරේම තව
දුකක..
අරුම දැක
බඩගින්න...

පිළිකාව...

කදුලැලි වැටෙනා
දෑස වසන් කර...
දුටුවෙමි නොලැබෙන
උදා ඉරක්...
සිනහව යට මුදු
හද පාගන්නට...
පැතුවෙමි නොවිදින
සොයන හෙටක්...

අනියත නම් මේ
ජීවිත නැව තුළ...
සිරවුණු කය මා
අතැර දුරක්..
යන්නට යන බව
දැනගෙන මොනවට...
ලතවෙනු අද දින
දිවිය සොයන්...

ඉර බැස යන මග
සද පායන විට...
බලනෙමි නෙතු යුග
අහස සරන්...
කියනට මම හෙට
නුබ වෙත එන බව...
දිවියෙන් සමුගෙන
දිවිය සොයන්...

මිරිගුවක් පසුපස...

නොලැබෙනා නුඹ
මා වෙලාගෙන...
අරුම සිත ලග
නතර කරගෙන...
කාටවත් නැති
පාට අරගෙන....
මගේ යටි සිත
පෙලන අන්දම...

හඔා එමි මම
තවත් දුරකට....
දෑත් විහිදා
සිනාසෙන්නට...
නුඔට නැති මා
හද යටින් නැගි....
ශෝක ගිනි සිළු
නිවාලන්නට....

දෙන්න අවසර
ලැගුම් ගන්නට....
නුඹේ සිත් ඉඩ
ලැබෙන තරමට....
අහිමි වන තෙක්
නොපෙනෙනා නුඹ...
යදින්නට බැරි
මිරිගු සිත යට...

ගීතය..

සරිගම පදනි
මුසු කොට....
ගැයෙනා තනුව
මිහිරිය...
උදේ සිට
සවසට..
ඇසෙන
කිචි බිචි
මවිතය....

ගියෙමි ගීතය
පසුපස...
දකිනු රිසියෙන්
ආලය...
කුරුළු තුඩකින්
සරි කල..
මහද සත්සර
ඉපැදුව...

වහලෙ කොණකින්
ඉහළට...
බදින ලද
පොඩි කූඩුව...
සොදුරු ගෙපැලක
අසිරිය...
මැවිය මාගේ
මනසට...

කුරුල්ලා එයි
හනිකට...
කිරිල්ලිය යයි
සහයට...
පැටවුන් තුනක්
අභියස...
කරන යුද්ධය
මහතය...

කුරුළු හදවත
හදුනන....
මිනිස් ලොව නැති
දරු දුක...
අනේ අපටත්
දෙනු මැන...
නුඹේ ගීතය
මනහර...

වැට

අදහස් එකට කැටිකොට
පේළියට පේළියට පහලට...
ලියාගෙන ගියෙමි මම
කොළයක් පුරා හරහට...

වැරදි තැන් ලඝු කොට
සුළු තැන් නිතර දික් කර...
මැවුණු කවි සිත මහද
කියා දුන්නෙමි මෙසේ පවනට...

දික් පෙළ වදන් පිරුවට
ගෙතෙන කවි පද සිතුවම...
අහවර කළෙමි අවසන
වැටක් ගසමින් නිසදැස....



මාගේ “නිසදැස“ වෙබ් අඩවියට මෙතනින් පිවිසෙන්න...

අනන්තය තෙක්...

ධනවාද
බලවාද මැද...
කඩතුර වසන
ජාතිවාදය...

අනන්තය
තෙක්
මිනිස්කම පාගා...
නුඹ මා
මරා දමනා දින...
හෙට වුවොත්?

එනිසා
දකින්න...
මේ විසල්
වචන යට...
මිනිස් කම
පණ පුදා
ඇති අයුරු...

සුදු නෙළුම...

පා පිස්නක් වී

බුදු හිමි පාමුල...

රැදෙනට නොහැකිව

සිත් අලවාගෙන...

භවයෙන් භවයට

සසර පතාගෙන...

ආවෙමි පුදසුන

සරසාලන්නට....

ආ මග කෙටි බව

සිතින් දරාගෙන...

යා යුතු මග තව

ඇතැයි සිතාගෙන...

කරනෙමි වීරිය

මතු දින පිපෙනට...

මෙතේ බුදුන් දැක

සසර නිවන්නට...

ලස්සන..

ආදරණීය කළු...
මම නුඔට
අවලස්සන යයි
නොකියමි...
මන්ද
වැහි කළුවත් කළුය...
නුඔ මෙන්ම රළුය...
එහෙත්
එය ලොව
සරසනු විනා...
අවලස්සන කරන්නේ නැත...
අර පාට
මේ පාට කියා
ලොව නසන්නේද නැත..
ඉතින් නුඹ තරම්
ලස්සනක්
වෙන කොයින්ද...
පවසන්න...

සතුට වෙත ලියමි..

කදුලට සමු දී
ඉවත බලන විට...
හදවත සනසන
අපූරු කවිකම...
බෙහෙතට නොව
මුදු හිත සනසන්නට...
හසරැල්ලක නැග
මුවගට එනවිට..
අසනෙමි නුඹගෙන්
හඩගා මෙලෙසට...
ලස්සන නුඹ මගෙ
වෙනවද සදහට...???

තාරකාවක්..

සිහින් සළු ගෙන
නෙලා දුන් වත...
ඈත අහසේ
නිසල භවනක...
සදුට ළං වී
සිනහ මුවගින්...
ඔහුට කවි පද
ලියන අන්දම...

නිහඩ බව පිරි
සොදුරු අරණක...
කිමිද ඉපදී
අහස අභිමුව...
බලා සිටියෙමි
නෙතු විදා මම..
සදුට පිදු නුඹෙ
නොදුටු ආලය...

විඩාබර මගෙ
සැලෙන නෙතු යට...
කවි සිතුම් හද
මැවෙන අන්දම..
බලා සිටියෙමි
මවිතයෙන් නුඹ..
එනතුරා යළි
තරු සිතුම් කව...

සිතට වහල් වීමි...

අදුරු කුටියකි
හද දමා ගිය..
මුවග හසරැල්
සලිත වූ..

වියලි අහසකි

ඉරි තලා ගිය...
ලොවට හොරැහින්
මිලින වූ...

කදුළු බිදුවකි
නෙතින් පැන ගිය..
අකාලේ සැඩ
සුළග වූ...

මං මුලාවකි...
දැහැන බිද ගිය...
අහිමි සිතකට
වහල් වූ..

යෙහෙළිය..

වියළි සුළගට
ඉරි තලා ගිය...
කොපුල තෙත් වී
සිනාසෙන නුඹ..
අපේ කාලේ
වීරවරියකි....
දිවිය ගෙන යන
අත නොපා හෙට..

පාර අයිනක
පයට පෑගෙන...
දනන් ඔබ මොබ
සරන උදයක...
ඇයදුවා නුඹ
එකක් විස්සයි..
හදුන් කූරක්
රැගෙන යන ලෙස...

නොපෙනෙනා නුඹෙ
නෙතු පියන් යට...
තිබෙන හද ගිනි
නිවාලන්නට...
නොහැක මට
මම දනිමි ඒ වග...
දෙන්න මට නුඹෙ
සුවද මුදලට...

නුඹ නොවන මම

අල්ලන්න

බැරි දුරක..

නුඹ ඇවිත් 

හිත් කොනට..

බලන හැටි මා දෑස..

දැනෙනවා

පෙර සේම...

හංගන්න 

නෙතු කදුළු...

සොයමි මා

සත් සයුරු...

නොබලන්න

මෙවිලසට...

හැගුම් ඇත

නොවිසදුණු..

අහස නුඔ

මට දුරයි...

පොළොව නුඹ

සනසවයි..

සමුගන්න අවසරයි..

මම නුඹේ

ක්ෂිතිජයයි...

නිවී යමි මම...

හිරි වැටී ඇත
මගේ කවි සිත..
පෙලයි මා ගත
රිදුම් දී...

සොයමි මා තව
හද ගැඹුරු තත..
නපුරු සිත යට
පහන වී...

සුළග සැඩ නැත
උඩු ගමන් යත..
නිවෙනු ඇත සිල
මහණ වී...

සොයනෙපා මා
යලිත් කව තුල...
නිවී යමි මම
දැවි දැවී...

අද..

උපතක්
මරණයක්
නැති...

කාලය නම් වූ
අමරණීය නුඹ...

යළිත්
මා හැර...

හෙට දිනට
යන විට...

මම ඔහු සමග
තනි වෙමි...

ඔහු මගේ
අද දිනයි..

හෙටක් නැති ඔහුත්
නුඔ අසල
අසරණයි...

මකුළු දැල..

වියා තිබුණත්
               හරියට...
එක් කොසු
                පහරකින්..
සියල්ල
                 ව්‍යර්ථක විය..

සෙනසුරු..

මහත් කන්නලව් මැද...
ගණ,විෂ්ණු,ශිව..
එකී මෙකී සියලු දෙවිවරු....

එක් ඇසිල්ලකදී..
                බැල්ම දුන් සද...
සෙනසුරා දිවූ සැටි..
                ජන්ම පතකින්...
අපූරුය...
පුදුමය..
විශ්මයජනකය...

සිතේ අපලය..
            එතැනින්ම නිමා විය...
සෙනසුරු පිටින්...
              සදහට!


         

මට මා ද අහිමි විය...

ඉල්ලුවත් ජීවිතය
ලද මතක ඉසිඹුවක...
හමුවුණා දුර ඈත
සුසුම්ලනු නුඹ දුකට...

පණිවිඩය ලත් සැණක
පියඹුවා අනියතක....
හමුවන්න ආදරෙන්
මම නොවන මම සබද...

එක් වුවත් වෙන් වුමක
තනි වු සිත් අන්දරය...
කියයි තව කවි පබද
සෝ සුසුම් කදුළු මැද...

හිරිවැටුණු සිත් අතර
අතර මග සිර වීද...
සොයමි මම මගෙ සිතම
මට මා ද අහිමි ලෙස...

සිතුවිල්ල..

නිවෙන දැල්වෙන
ම හද අභියස....
පිපෙන පරවෙන
සුපෙම් සදවත....

රිදෙන සුව වෙන
කැලුම් දහසක...
අඩන හිනැහෙන
නොහිමි නයනය...

වැටෙන නොවැටෙන
කදුලු පිසගෙන...
හමන නොහමන
බිදුණු සිහිනය..

              සිතුවිල්ල!
                              ඒ නුඹමද?

අම්මාගේ ආදරය...

සිව් බඹ විහරණ
වෑහෙන නුඹෙ වත..
නැතිමුත් මා ලග
සිනහ නගන්නට...
සිහිනෙන් මා අද
සොයනවා උණුහුම...
අම්මේ නුඹ දුන්
පෙර සංසාරෙක...

නොමියෙන මතකය
නුඹෙ ගුණ සිසිලස...
අතරින් විහිදෙන
මුදු ගුණ හදවත..
දන්නෙමි නුඹ අද
ළග සිටියා නම්...
මගෙ පොඩි පුතු යයි
මා අමතන බව...

තනිකම තනියට
තුරුලු වුණත් මට...
පතනෙමි මම ඔබ
බෝසත් බුදු බව...
කවරකටත් නොව
මතු සංසාරෙක...
නිවන් දකින්නට
ඔබෙ ගුණ අභියස...

ප්‍රාර්ථනා...

ඉකිබිදින යාමයක
සහනයක් සොයාගෙන....

දුක පතන ඉසව්වක
සිනහවක් පුරෝගෙන...

නෙත පිරෙන සිහිනයක
නොපැතුමක් දරාගෙන...

අද මියෙන දිවි මගක
හෙට දිනක් අතින්ගෙන...

පියඹන්න ඉදිරියටම...!!!

                             "එයයි මගේ පැතුම...!"

ලෝකය..

දැක්කද?
අම්මෙකුගෙ ඇස් වල
දරු දුක?

අර අතන..ඈත කෙලවර...

පාර අයිනෙ
හිගමන් ඉල්ලනවා...!

නැතිබැරි කම නිසාම නෙවෙයි...
බඩගින්නට!
අර අහිංසක
දරු පැටියව
               ජීවත් කරවන්න...

ඔව්...තවත් ජීවිතයක්
                        ජීවත් කරවන්න...!
ඔයා දෙන
එක රුපියලත්...
ලෝකෙට
ලොකු පාඩමක්
                       කියලා දේවි...

"A/එල්"

වැඩ කරපිය!
ගණං හදපිය
                 මදිවට...

ටියුෂන් පල!
ෆේල් නොවියං
                  යුගයක්...

මැරෙන ටයිපට
              ප්‍රතිඵල නොමැති
අපේ කාලයේ
              විභාග කලාව...!

වෙනස

ජාති ජරා ව්‍යාධි මරණ...
සෝක පරිදේව...
දුක්ඛ දෝමනස්ස...

පොඩි පුතේ???
ගනිං ඔය බණ පොත මෙහෙට...!

ඒක අම්ම දුන්නනෙ ආච්චි..!!

අර කාටද මයෙ පුතේ?

ගිය ඉරිදා..පෝය දවසෙ
මෙහෙට ආපු
බෝතල් පත්තර කාරයෙක්ට
විකුණන්න කියලා...

සල්ලි වලට!!!

සදවත...

අහසින් වැටුණු නුඹ යයි
කාටවත් නොකීවෙමි...

පොලොවෙන් දකින නුඔ යයි
කාටවත් නොකීවෙමි...

සිහිනෙන් දකින නුඔ යයි
කාටවත් නොකීවෙමි...

යලිත් අහසට වඩින තුරු
පෝය දවසට
             
                   නුඹ සුදට...

අතීතය..

විටෙක සොදුරු වූ
විටෙක රුදුරු වූ...

මතක මග තුල...

ආ ගිය තැන්
වග තුග සොයා...

පියවරෙන් පියවර
පසුපසට යන...

ඒත් බැරි තැන
හඹාගෙන යන...

සැනසුම ගෙනෙන
සතුට නොපතන...

නිසි තැන නොලබන
කාලයේ කතා පොත..

           -නිමා වූ අතීතය-

ජීවිතය...

වැටීම්...
නැගිටීම්...
යාම්..
ඊම්..

පෙට්ටියක බහා..
සීල් තබා ඇත,
විකිණීම සදහා..

                      මෙහි...!!!!

අප්පච්චි

ඉරුණු සරමට,
පිරුණු බැනියම...

කොහෙන්ද අප්පච්චි???
ලොකු පුතයි ගෙනාවෙ...!

සිනාසෙයි ඔහු,
පියෙකු විලසින්...
හැදුවාට පුතෙක්,
රටට ණය නැති...

අදත් හෙටත් මතුවටත් !