තරු අවන්හල - පෙනෙන මානෙක
නොලද සතුටක - සුවද විදිනට....
ඇසින් කදුලැලි - වැටෙන ගානේ
බලන ඇගෙ නෙතු - තවම ළපටිය...
රතු තැඹිලි කහ - "බැලුන්"අභියස
ඇසෙන සුරගන - කිකිණි නාදය....
ගෙනෙයි මිහිරක් - ඇගේ සිතටද
කදුළු කැට මැද - මද සිනහවක...
පාද පොඩි යුග - ඇදෙන වේගෙට
කළේ තරණය - පාර හරහට...
නැවතුනා ඇය - සතුට වෙන් කල
අවන්හල් ලොකු - කවුළුවක් ළග...
සුරලොවින් වැඩි - දෙවගනක් වට
මොනර සුරපුර - රගන අන්දම...
කවුළුවේ රැදි - දෑස අද්දර
මැවිය මිහිපිට - ඇයට දුර ලොව...
සුභ උපන්දින - ගැයුම් අවසන
කැපූ ඒ ලොව - පෙනෙන පිළිඹුම...
ඇගේ නෙතුපිය - සැලෙන වේගෙට
බොද කලා - ඒ වැසුණු කවුළුව...
නෙතට නැග ආ - පුරුදු කදුලම
ජීවිතේ තුළ - යළිත් සිර කර...
සැරසුණා ඇය - දුරක යන්නට
තම උපන්දින - පැතුම අතහැර....
කවි සිතුවිලි..
Wednesday, March 30, 2016
Monday, March 14, 2016
නෙතු...
අදුරට පෙම් බැදි
ම හද කලාවක....
තනි වුණ සිත යට
සසර සෙවූ නුඹ...
සුදු සැරයටියෙන්
මා යන මග තොට...
නුඹෙ ඇස් පාදා
එළි කල අන්දම...
මල් පෙත්තක් සේ
මා අත අරගෙන....
පා පැකිලෙන ගල් මුල්
පසු කරගෙන...
ආදර හදවත් ගැවසෙන
උයනක...
නුඹෙ ඇස් අතරින්
දුටුවෙමි ලෝකය...
නැතිමුත් වරමක්
නුඹෙ රුව දැකුමට...
පතනෙමි මතු දින
නුඹෙ අත ගන්නට...
මතු උපදින තව
ලස්සන භවයක...
මේ නෙතු නුඹ හට
යලි පුද දෙන්නට...
ම හද කලාවක....
තනි වුණ සිත යට
සසර සෙවූ නුඹ...
සුදු සැරයටියෙන්
මා යන මග තොට...
නුඹෙ ඇස් පාදා
එළි කල අන්දම...
මල් පෙත්තක් සේ
මා අත අරගෙන....
පා පැකිලෙන ගල් මුල්
පසු කරගෙන...
ආදර හදවත් ගැවසෙන
උයනක...
නුඹෙ ඇස් අතරින්
දුටුවෙමි ලෝකය...
නැතිමුත් වරමක්
නුඹෙ රුව දැකුමට...
පතනෙමි මතු දින
නුඹෙ අත ගන්නට...
මතු උපදින තව
ලස්සන භවයක...
මේ නෙතු නුඹ හට
යලි පුද දෙන්නට...
Tuesday, March 8, 2016
පටිඝය...
නොමිනිස්කම
රුහිරට හැරී...
ගංගාවක් සේ
දියඹට ඇදෙනයුරු....
සෙමින් නමුත්
හැකි ඉක්මනටම...
මනසින් දැක
සිතේ ඇදගත්තෙමි..
සයුරට ගිය පසු
ගිලෙන්නේ
මම ම බව දැන....
තරහව නම් ඒ
පාපී සිතුවිල්ල
ක්ෂණයෙන්
අත් හලෙමි...
සිතින්
කයින්
වදනින්....
හිරු දුටු
පිනි බිදක්
විලසට...
යලි මවෙත
නොඑන්නටම...
තවකෙක් පෙළන්නට
අවියක් විලසින්..
රුහිරට හැරී...
ගංගාවක් සේ
දියඹට ඇදෙනයුරු....
සෙමින් නමුත්
හැකි ඉක්මනටම...
මනසින් දැක
සිතේ ඇදගත්තෙමි..
සයුරට ගිය පසු
ගිලෙන්නේ
මම ම බව දැන....
තරහව නම් ඒ
පාපී සිතුවිල්ල
ක්ෂණයෙන්
අත් හලෙමි...
සිතින්
කයින්
වදනින්....
හිරු දුටු
පිනි බිදක්
විලසට...
යලි මවෙත
නොඑන්නටම...
තවකෙක් පෙළන්නට
අවියක් විලසින්..
Sunday, February 28, 2016
බඩගින්න...
සීතලට
ගුලි වෙච්ච...
ඇගිලි පොඩි
දිග ඇරන්...
මිනිස්කම
සොයනු වස්...
යදින්නට
අර අදින...
හීනියට පණ
පොවපු...
කෙසග රළු
පොඩි සිරුර...
අද්දමින්
තැනින් තැන...
දුටු මහද
සසල විය....
මව පියා
කොහි වීද...
නුඹ කොතැන
යන්නේද...
පුතුනි මම
සොයන්නෙමි...
නුඹ මෙසේ
වූ කරුණ...
පාට පිරි
සංකාර...
ලයිට් වැල්
කොඩි ගාව...
ලොකු කෑම
කඩ ගාව...
නුඹෙ දෙතොල්
තෙමෙන සද..
වියලුනා මා
මුවග...
නුඹට නැති
අයිතියක...
සසරේම තව
දුකක..
අරුම දැක
බඩගින්න...
ගුලි වෙච්ච...
ඇගිලි පොඩි
දිග ඇරන්...
මිනිස්කම
සොයනු වස්...
යදින්නට
අර අදින...
හීනියට පණ
පොවපු...
කෙසග රළු
පොඩි සිරුර...
අද්දමින්
තැනින් තැන...
දුටු මහද
සසල විය....
මව පියා
කොහි වීද...
නුඹ කොතැන
යන්නේද...
පුතුනි මම
සොයන්නෙමි...
නුඹ මෙසේ
වූ කරුණ...
පාට පිරි
සංකාර...
ලයිට් වැල්
කොඩි ගාව...
ලොකු කෑම
කඩ ගාව...
නුඹෙ දෙතොල්
තෙමෙන සද..
වියලුනා මා
මුවග...
නුඹට නැති
අයිතියක...
සසරේම තව
දුකක..
අරුම දැක
බඩගින්න...
Wednesday, February 24, 2016
පිළිකාව...
කදුලැලි වැටෙනා
දෑස වසන් කර...
දුටුවෙමි නොලැබෙන
උදා ඉරක්...
සිනහව යට මුදු
හද පාගන්නට...
පැතුවෙමි නොවිදින
සොයන හෙටක්...
අනියත නම් මේ
ජීවිත නැව තුළ...
සිරවුණු කය මා
අතැර දුරක්..
යන්නට යන බව
දැනගෙන මොනවට...
ලතවෙනු අද දින
දිවිය සොයන්...
ඉර බැස යන මග
සද පායන විට...
බලනෙමි නෙතු යුග
අහස සරන්...
කියනට මම හෙට
නුබ වෙත එන බව...
දිවියෙන් සමුගෙන
දිවිය සොයන්...
දෑස වසන් කර...
දුටුවෙමි නොලැබෙන
උදා ඉරක්...
සිනහව යට මුදු
හද පාගන්නට...
පැතුවෙමි නොවිදින
සොයන හෙටක්...
අනියත නම් මේ
ජීවිත නැව තුළ...
සිරවුණු කය මා
අතැර දුරක්..
යන්නට යන බව
දැනගෙන මොනවට...
ලතවෙනු අද දින
දිවිය සොයන්...
ඉර බැස යන මග
සද පායන විට...
බලනෙමි නෙතු යුග
අහස සරන්...
කියනට මම හෙට
නුබ වෙත එන බව...
දිවියෙන් සමුගෙන
දිවිය සොයන්...
Tuesday, February 23, 2016
මිරිගුවක් පසුපස...
නොලැබෙනා නුඹ
මා වෙලාගෙන...
අරුම සිත ලග
නතර කරගෙන...
කාටවත් නැති
පාට අරගෙන....
මගේ යටි සිත
පෙලන අන්දම...
හඔා එමි මම
තවත් දුරකට....
දෑත් විහිදා
සිනාසෙන්නට...
නුඔට නැති මා
හද යටින් නැගි....
ශෝක ගිනි සිළු
නිවාලන්නට....
දෙන්න අවසර
ලැගුම් ගන්නට....
නුඹේ සිත් ඉඩ
ලැබෙන තරමට....
අහිමි වන තෙක්
නොපෙනෙනා නුඹ...
යදින්නට බැරි
මිරිගු සිත යට...
මා වෙලාගෙන...
අරුම සිත ලග
නතර කරගෙන...
කාටවත් නැති
පාට අරගෙන....
මගේ යටි සිත
පෙලන අන්දම...
හඔා එමි මම
තවත් දුරකට....
දෑත් විහිදා
සිනාසෙන්නට...
නුඔට නැති මා
හද යටින් නැගි....
ශෝක ගිනි සිළු
නිවාලන්නට....
දෙන්න අවසර
ලැගුම් ගන්නට....
නුඹේ සිත් ඉඩ
ලැබෙන තරමට....
අහිමි වන තෙක්
නොපෙනෙනා නුඹ...
යදින්නට බැරි
මිරිගු සිත යට...
Monday, February 15, 2016
ගීතය..
සරිගම පදනි
මුසු කොට....
ගැයෙනා තනුව
මිහිරිය...
උදේ සිට
සවසට..
ඇසෙන
කිචි බිචි
මවිතය....
ගියෙමි ගීතය
පසුපස...
දකිනු රිසියෙන්
ආලය...
කුරුළු තුඩකින්
සරි කල..
මහද සත්සර
ඉපැදුව...
වහලෙ කොණකින්
ඉහළට...
බදින ලද
පොඩි කූඩුව...
සොදුරු ගෙපැලක
අසිරිය...
මැවිය මාගේ
මනසට...
කුරුල්ලා එයි
හනිකට...
කිරිල්ලිය යයි
සහයට...
පැටවුන් තුනක්
අභියස...
කරන යුද්ධය
මහතය...
කුරුළු හදවත
හදුනන....
මිනිස් ලොව නැති
දරු දුක...
අනේ අපටත්
දෙනු මැන...
නුඹේ ගීතය
මනහර...
මුසු කොට....
ගැයෙනා තනුව
මිහිරිය...
උදේ සිට
සවසට..
ඇසෙන
කිචි බිචි
මවිතය....
ගියෙමි ගීතය
පසුපස...
දකිනු රිසියෙන්
ආලය...
කුරුළු තුඩකින්
සරි කල..
මහද සත්සර
ඉපැදුව...
වහලෙ කොණකින්
ඉහළට...
බදින ලද
පොඩි කූඩුව...
සොදුරු ගෙපැලක
අසිරිය...
මැවිය මාගේ
මනසට...
කුරුල්ලා එයි
හනිකට...
කිරිල්ලිය යයි
සහයට...
පැටවුන් තුනක්
අභියස...
කරන යුද්ධය
මහතය...
කුරුළු හදවත
හදුනන....
මිනිස් ලොව නැති
දරු දුක...
අනේ අපටත්
දෙනු මැන...
නුඹේ ගීතය
මනහර...
Subscribe to:
Comments (Atom)